Helaas hebben wij Sterre moeten laten gaan…………………..
John en Rebecca hebben er alles aan gedaan om haar weer stabiel te krijgen. Zeker vijf, zes keer de da en naar dokter Aharon geweest, lichte medicijnen, zware medicijnen en het heeft niets geholpen. Benche rust…. piepen en huilen, het was te erg…. ze wilde niet meer lopen…. Ik ben mee geweest naar de da en naar Aharon, en de medicijnen werden steeds zwaarder en ondanks alle medicijnen heen, bleef ze pijn houden.
Normaal gesproken als ze mij zag brak ze de tent af, maar nu bleef ze rustig, ze piepte even, maar kwispelen ging al niet meer. Je hart breekt als je zo’n vrolijke altijd blije hond zo ziet…..
Ze heeft nu geen pijn meer……..wij wel.
Ik dank John en Rebecca voor de liefdevolle verzorging, niet alleen de afgelopen weken, maar de hele periode dat ze bij jullie was…, dank ook dat jullie mij altijd welkom hebben geheten en zo goed voor ons meisje hebben gezorgd….
John en Rebecca schrijven:
Als 2 bruine ogen je vragen “ help me want ik heb zo’n pijn” mag je dan omdat je haar niet kwijt wilt egoïstisch zijn…..
Onze Sterre en beste vriendin heeft nu de rust gevonden die zij zo heeft verdiend.
We hebben je samen lief gehad en ook samen hebben we je moeten laten gaan.
Je was de liefste hond die wij ooit hebben gekend, je hield van iedereen, van de mensen, dieren en de zon.
Ga nu maar lekker slapen in de zon die voor altijd aan de hemel staat.
Jij blijft voor altijd in onze gedachten.
Rust in vrede jij lieve schat…………